Wodaabe mannelijkheid

WoodabeFerdinandReus
Woodabe, 2009, Niger, Ferdinand Reus (Flickr), CC

De Wodaabe vrouwen in Niger beoordelen hun mannen tijdens een schoonheidswedstrijd. Mannen dragen kleurrijke kleding, sieraden en make-up om indruk te maken op de vrouwen:

The first thing a young man does in the morning (after checking the animals) is to look into his small mirror. He puts black mascara around his eyes, and most certainly black lipstick on his mouth -even if he is not going to meet another human being all day while he is in the bush with the cows. Woodabe vanity is there, every single day, not only for feasts. Men do more cultivate their personal beauty and adornment than women in this society

Uit: Nomads Who Cultivate Beauty. Wodaabe Dances and Visual Arts in Niger van Mette Bovin (2001: 9).

Bekijk de korte reportage van National Geographic Channel: “Tribal Beauty Pageant — for Men”

Wat zeggen de beelden en verhalen van de Wodaabe in Niger en atlete Caster Semenya over mannelijkheid en vrouwelijkheid?
A
Niet overal wordt betekenis gegeven aan het verschil tussen mannen en vrouwen. In Zuid-Afrika, waar Caster Semenya vandaan komt, wordt er geen betekenis gegeven aan mannelijkheid of vrouwelijkheid. De Woodabe maken geen onderscheid tussen mannelijkheid of vrouwelijkheid op basis van kleding.
Tip:
Helaas, dit is niet juist. Probeer het nog eens.
B
Wat als mannelijk of vrouwelijk wordt gezien, verschilt binnen en tussen culturen, maar uiteindelijk is het biologische verschil overal bepalend voor hoe er vorm aan wordt gegeven.
Tip:
Helaas, dit is niet juist. Probeer het nog eens.
C
Iedereen leert wat als mannelijk of vrouwelijk wordt gezien (bijvoorbeeld hoe een man of vrouw zich zou moeten gedragen of kleden). Echter, uit deze twee voorbeelden blijkt dat deze ideeën niet vanzelfsprekend zijn.
Vraag 1 
De mannelijke Woodabe in Niger benadrukken met kleding, sieraden en make-up specifieke lichamelijke eigenschappen die de Woodabe vrouwen mooi vinden en hopen zo een partner te kunnen vinden. Wat de Woodabe als typisch mannelijk beschouwen, namelijk het versieren en benadrukken van bepaalde lichaamsdelen, kan in een andere cultuur juist als vrouwelijk worden gezien. Caster Semenya ziet er in de ogen van de atletiekfederatie (I.A.A.F), haar mede atleten en het publiek niet ‘typisch vrouwelijk’ uit. Waarom men haar zo graag wil kunnen plaatsen in de categorie ‘man’ of ‘vrouw’ is een interessante vraag voor antropologen. De I.A.A.F. heeft uiteindelijk moeten concluderen dat ze geen antwoord kunnen geven op de ingewikkelde vraag hoe je het verschil tussen een man en een vrouw exact zou kunnen definiëren. Semenya, of ze wil of niet, is door deze affaire een held geworden voor de personen die niet in één van de twee sekse- of genderhokjes passen. Uit beide cases blijkt dat ideeën over wat als mannelijk en vrouwelijk wordt gezien dus niet zo vanzelfsprekend zijn, en binnen en tussen culturen verschillen.

 

backTerug          Volgendefoward